روند کار مجموعه شوشتر بر اساس سد گرگر (که خود یکی از شاهکارهای مهندسی دستی حفر شده در دوره ساسانی است) که جریان رودخانه را مسدود می کند و در نتیجه سطح آب را برای آبگیری سه تونل حفر شده در صخره بالا می برد. تونل های سه گانه آب را به چندین کانال هدایت می کنند؛ چرخ آسیاب ها را می چرخاند و پس از آن، به منطقه ای استخر مانند می ریزد.
این سیستم، نمونه ای منحصر به فرد و استثنایی از تکنیک های هیدرولیکی است که در دوران باستان برای کمک به زیر کشت بردن زمین های نیمه بیابانی توسعه یافته است. با انحراف رودخانه ای که از کوه ها می گذرد، با استفاده از سازه های مهندسی عمران در مقیاس بزرگ و ایجاد کانال ها، استفاده های متعددی از آب در یک قلمرو وسیع امکان پذیر می شد: تامین آب شهری، آبیاری کشاورزی، پرورش ماهی، آسیاب ها، حمل و نقل، دفاع. سیستم و غیره. سازه های آبی بوشهر نشانگر فرهنگ فنی با قدمت هجده قرن است که در خدمت توسعه پایدار جامعه انسانی، هماهنگ با محیط طبیعی و شهری آن است.