تصفیه آب و پساب به روش های غشایی

به طور کلي يک غشا مانعي است که دو فاز را جدا نموده و انتقال انواع اجزاي شيميايي را به نحو خاصي کنترل مي‌نمايد. در واقع غشا مانع جداکننده‌اي است که نرخ تراوش اجزاي شيميايي مجاور خود را تعديل مي‌کند. در يک فرايند غشايي عموماً دو فاز وجود دارد که به وسيله فاز سوم (غشا) به طور فيزيکي از يکديگر جدا شده‌اند. فازها از مخلوطي از اجزا تشکيل شده‌اند که يکي از اجزاي موجود در مخلوط بيش از سايرين انتقال مي‌يابد. به عبارت ديگر غشا نسبت به يکي از اجزا انتخابگر و گزينش‌پذير است. در اين صورت انتقال آن جز از يک فاز به فاز ديگر توسط غشا انجام خواهد شد. به اين ترتيب يکي از فازها غني از آن جزء و ديگري تهي از آن مي‌گردد. بدين ترتيب جريان خوراک پس از تماس با غشا به دو جريان مجزا تقسيم مي‌شود:

۱- جريان تراوش‌يافته:  جرياني است که از ميان غشا عبور مي‌کند. و این جریان Permeate نامیده می شود.

۲- جريان دفع‌شده يا باقي‌مانده:  جرياني است که از غشا عبور نکرده و از آن دفع مي‌شود.

انواع مختلفی از فرآیندهای غشایی وجود دارد؛ این فرایندها می‎تواند در تصفیه آب به کار برده شود:

• میکروفیلتراسیون
• اولترافیلتراسیون
• نانوفیلتراسیون
• اسمز معکوس
• الکترودیالیز

میکروفیلتراسیون و اولترافیلتراسیون غالبا به منظور حذف ذرات معلق موجود در آب‎ها به کار برده شده و توانایی تغییر املاح موجود در آب را ندارند. نانوفیلتراسیون و اسمز معکوس می‎توانند علاوه بر ذرات معلق موجود در آب، املاح موجود در آب را نیز حذف نمایند به نحوی که محصول خروجی از فرآیند اسمز معکوس آب بدون یون می‎باشد. در نهایت، فرآیند الکترودیالیز تنها به منظور حذف املاح و یون‎های باردار موجود در آب به کار رفته و توانایی حذف ذرات معلق موجود در آب را ندارد.